Het woord opponeerbaar

Ik ben al een hele tijd gek op mijn taal, het Nederlands. Of neem maar het Vlaams. Vroeger hield ik eigenlijk meer van wiskunde, maar hoe ouder ik werd hoe meer ik schreef. Over vanalles en nog wat. En sinds ik alleen ben, is dat niet veranderd. Je kunt zoveel kwijt in geschreven tekst. Het hoeft daarom zelfs nog niet gelezen te worden. Ik hield er van om in mijn opleiding als journaliste artikels voor de krant te schrijven, maar ik pen even graag een kindergedicht voor mijn leerlingen neer. En liefdesperikelen, tjah, daar heb ik ook al heel wat bladen mee vol geklad.

Hoe meer je schrijf, hoe meer woordenschat je trouwens gebruikt. Al vind ik lezen hiervoor ook wel een hele goeie inspiratiebron. Zo kwam ik een tijd geleden het woord opponeerbaar tegen. Ik had er echt nog nooit over gehoord.

De mogelijkheid bezittend in tegenovergestelde positie gebracht te worden.

Dit is een betekenis die ik op het net vond. Daarnaast vond ik ook nog het volgende: een opponeerbare duim. Dat wil zeggen dat je met de punt van je duim alle andere vingers van dezelfde hand kan aanraken.

Bron: http://www.terramaja.nl/index.php?page=_&logentryId=105