zondag 29 maart 2020

Nu we het toch over een virus hebben...

Dan word je van de ene op de andere dag thuis gezet. Oké, hier en daar nog een half dagje naar school om enkelingen op te vangen, maar niet meer die gezellige drukte om je heen. Die kinderstemmen, die warme knuffels, de amusante verhalen van collega's... Ik kan je vertellen dat het raar doet. Zo raar dat ik me even heel erg slecht voelde. Mede door het feit dat het gemis aan die knuffels, drukte, stemmen en verhalen thuis niet gecompenseerd wordt. Ik voel mee met iedereen die deze quarantaine alleen moet doormaken en ik kan het je verzekeren, het is hier inderdaad niet elke dag een pretje. Maar hoe meer verhalen ik lees en hoor, hoe meer hoop ze me geven. Na twee weken zou het beter moeten gaan en ach, we zijn nog geen twee weken verder en ik voel me toch al een stuk beter dan in het begin van de week. Dus we komen er op de een of andere manier ook wel weer...

Voor de mensen die thuis wel een opvangnet hebben, is het misschien moeilijk te begrijpen dat we niet gewoon genieten van dat alleen zijn. Van dingen doen waar we zin in hebben, zonder gezeur van een man (of vrouw) of gemekker van een roedel kinderen ;). Maar zie het als een geschenk en niet als een last. Want zoals ik al zei, er zonder is het ook geen pretje. Tot hier mijn preek voor vandaag :).

We gaan over tot de essentie van de dag en of we dat nu willen of niet, alle nieuws draait voor 90% om het coronavirus. Ik heb enorm veel bewondering voor alle mensen die zich dag in dag uit voor anderen inzetten terwijl wij gewoon van thuis uit kunnen werken en wachten tot dit over gaat.

Om mezelf wat beter te informeren bekeek ik in het begin van de quarantaine Virus Hunters op VRT.NU.  Ik wil een virus beter begrijpen, snappen hoe het in het wilde weg om zich heen slaat en wat er toe kan lijden dat een ziekte de hele wereld op z'n kop zet.

Of het een heel slimme zet was om me hierin onder te dompelen weet ik niet. Snap ik nu niet té veel en wordt daardoor geen angst gevoed? In tijden van corona denk ik soms dat je beter wat té angstig bent dan onvoldoende, maar het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat je verlamd wordt.

Wil je zelf kijken naar Virus Hunters? Klik dan op de volgende link.

Afbeeldingsresultaat voor virus hunters
Bron: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/virus-hunters/2020/virus-hunters/

Het is met Gietjes Weetjes uiteraard niet de bedoeling om mensen angstig te maken, ik wil hen wel weer wat feiten bijbrengen en de ene zijn nu eenmaal wat actueler dan de andere. En na die hele lap tekst, zou ik er beter gewoon mee van start gaan (met die feiten) :).

Virus hunters gaat eigenlijk niet over het coronavirus, maar veeleer over het (vroeger) bekendere virus ebola. Dit was vooral een Afrikaans probleem als ik het zo mag stellen. Wat ik zeker NIET racistisch bedoel! In de laatste 40 jaar brak het virus maar liefst 22 keer uit. Hieronder zet ik nog een heel aantal andere weetjes op een rij.

  • Ebola werd ontdekt in 1976.
  • Het werd overgedragen van een dier op een mens.
  • Ebola werd bij een non in Zaïre ontdekt, ze woonde in Yambuku.
  • De bloedstalen van de non kwamen bij een Belgische arts en professor terecht, namelijk Peter Piot.
Afbeeldingsresultaat voor peter piot
  • Piot ging naar Yambuku. Hij zag er mensen met starende blikken, bloedkorsten op de lippen, soms bloed uit de neus en volledig uitgeput.
  • Doordat vele dorpen op zichzelf stonden in die tijd doofde het virus vanzelf uit. Het woekerde in een gemeenschap, daar stierven 80 à 90% van de mensen, maar het werd niet verder verspreid.
  • Ebola is een naam van een rivier.
  • Ze hadden het virus ook Yambuku kunnen noemen, maar dat wilde men niet.
  • In 2014 brak het virus in West-Afrika uit. Daar zijn de dorpen minder geïsoleerd, ze worden door goeie wegen verbonden. Het gebied is ook dichter bevolkt.
Afbeeldingsresultaat voor west-Afrika
  • De uitbraak in 2014 was in Sierra Leone, Guinea en Liberia.
  • Het ebolavirus heeft (onder de microscoop) de vorm van een worm.
  • Ebola wordt verspreid door direct menselijk contact, contact met lichaamsvocht (braaksel, speeksel, diarree,...). Zelfs na de dood is het lichaam nog een tijd besmettelijk.
  • Door mensen in quarantaine te plaatsen kon het virus gestopt worden.
  • Een virus heeft een lichaam van een gastheer nodig, bacteriën kunnen op zichzelf overleven en zich voortplanten.
Tot slot wil ik het vandaag ook nog even over een welbepaalde vrouw hebben, namelijk Amey Adadevoh. Misschien kunnen jullie het al raden, maar ik heb het nogal voor vrouwen. Nee, ik val er niet op, maar wat me wel opvalt is dat ik er met de regelmaat van de klok naar teruggrijp. Figuurlijk dan! Zo ga ik vaak een boek van een vrouw boven dat van een man verkiezen en als ik troost zoek in muziek of gewoon even helemaal uit de bol wil gaan, dan is dat ook meestal op de tonen van een vrouwenstem... Toeval of niet, ik weet het niet, ik ben misschien gewoon een tikkeltje feministisch.

Maar oké, ik was bij Amey Adadevoh. Als ik Virus Hunters (en een aantal andere websites) mag geloven heeft deze Nigeriaanse arts een hele natie van een uitbraak kunnen behoeden. Toen Patrick Sawyer in de kliniek werd binnengebracht, stond zij erop dat de met ebola besmette man nergens anders naartoe mocht. Ze beschermde haar volk, maar ze moest haar heldendaad wel met de dood bekopen... Vandaar dat ik het een must vond om toch ook een korte alinea aan haar te wijden.

Afbeeldingsresultaat voor Ameyo Adadevoh


Geen opmerkingen:

Een reactie posten